گوشی های هوشمند و مشروبات الکلی!
اخیرا تحقیقی صورت گرفته در کشورهای غربی که چرا مصرف الکل بویژه در میان جوانها کم شده! شاید شما هم اول بگویید چه خوب که بالاخره این غربیها هم فهمیدند مصرف الکل چه مضراتی دارد و سر عقل آمدند. اما حقیقت این نیست. گاردین در مقاله اخیر خود اینطور جوانهای نسل جدید را توصیف می کند :
آنها بیشتر از هر نسل دیگری خودشیفته، آزاردهنده، استرسی و طرفدار آئوکادو! هستند و خلاصه حس بدی به بقیه می دهند. اما این یکی جالب است: آنها حتی نوشیدنی الکلی هم دیگر مصرف نمیکنند!
طبق یک تحقیق در سال 2015، در انگلستان از هر سه جوان 16 تا 24 سال یکی کلا الکل مصرف نمی کند، که این عدد در سال 2005 تنها یک نفر از هر پنج نفر بوده. آدمهایی که کلا رژیم پرهیز از مشروبات الکلی را دنبال می کنند از 9% به 17% رسیده اند و آمار زیادهخوری هم افت داشته بطوری که 28% افراد در این نظرسنجی قبول کردهاند که بیشتر از حد مجاز مشروب میخورند در حالیکه 10 سال پیش این آمار 43% بوده. خلاصه این تحقیقات که روی 10 هزار شرکتکننده صورت گرفته ادعا میکند مردم به سوی زندگی بدون الکل پیش میروند.
حالا مشکل کار کجاست؟ زیرا باورکردنی نیست که چنین نسل جوانی چیز بهتری را جایگزین الکل کردهاند! مثلا آیا آنها به مصرف مواد مخدر کشیده شده اند؟ خیر. آمارها می گویند مصرف تفریحی مواد هم کم شده!
حدس و گمانهای زیادی هم مطرح شده اند: مثلا مصرف الکل خرج برمیدارد و چند شب مستی و خوش بودن در ماه، به این نمی ارزد که پول زیادی خرج کنید.
یا مثلا دیدگاه روانشناسی میگوید الکل باعث از دست رفتن کنترل رفتار می شود و مردم خیلی این حس را دوست ندارند و نظریات دیگر.
این حدس و گمانها که هر کدام تا حدی درست اند اما همه ماجرا نیستند. دکتر ژان تونگ روانشناس و نویسنده آمریکایی اما نظر جالبی دارد، او می گوید کاهش مصرف مشروبات الکلی ارتباط مستقیمی با گسترش استفاده از اسمارت فون ها دارد.
در حقیقت نه تنها مصرف الکل، بلکه مصرف سیگار، مخدرها و حتی روابط جنسی نوجوانها در سال 2007 یک افت ناگهانی داشته اند و همزمان در این سال اختلالات و بیماری های ذهنی و روانی بیشتر شده اند.
ایشان در کتاب جدیدش "نسلِ آی" به این موضوع پرداخته که با توسعه اسمارت فون ها و شبکههای اجتماعی، نوجوانها شور و اشتیاق و استقلال طلبی شان کمتر شده و آمادگی کمتری برای ورود به بزرگسالی دارند.
ایشان همچنین ادعا میکنند که این پدیده محدود به کشور یا منطقهای خاص نیست بلکه یک پدیده جهانی است و در همه نسلها، همه طبقات اجتماعی و در هر دو جنس پسر و دختر دیده می شود، همانطور که اسمارت فون ها در همه این گروهها در حال شیوع هستند.
طبق این فرضیه جوانها از نظر جسمی سالمترند اما از نظر روحی بسیار در خطر هستند.
مقاله کامل در گاردین:
https://bit.ly/2PqRGYA