دکتر Usama Fayyad از چهره‌های سرشناس AI و علم داده
دکتر Usama Fayyad از چهره‌های سرشناس AI و علم داده و بنیانگذار چند استارت آپ در این حوزه، اخیرا مصاحبه‌ای بسیار خوندنی انجام داده و به بیان دیدگاه‌هاش راجع به چالش‌های هوش مصنوعی، چشم اندازی از آینده‌ی این فناوری و مسائلی از این نظیر پرداخته.
www.dropbox.com/s/aim965e8wu49hln/Usama-Fayyad.png
اولا اگه به هوش مصنوعی علاقمند هستید، شما رو به خوندن نسخه‌ی کامل این مصاحبه دعوت میکنم.
https://www.kdnuggets.com/2019/09/future-analytics-data-science.html
اما اسامه در بین صحبتاش، شاه جمله‌ای رو بر زبون آورده که روی من تاثیر گذاشت و نگاه جدیدی به من داد راجع به نقش "فناوری" توی زندگی:
"هوش مصنوعی به معنای جایگزین کردن انسانها با ربات نیست، بلکه به این معنی است که رباتِ درون آدمها را بکشیم بیرون!"
خب شما هم حتما با این جمله روبرو شدید که «در آینده‌ی نه چندان دور، رباتها از پسِ همه‌ی کارها برخواهند اومد و همه‌ی آدمها رو بیکار می‌کنند.» مفهومی که در نگاه کلی‌تر به اسم «بیکاری ناشی از فناوری» میشناسیم. واضحه که در همچین شرایطی، توزیع ثروت به مشکل برمیخوره و به دنبالش شکاف طبقاتی و تبعات اقتصادی و اجتماعی دیگه بوجود میاد.
قبلا هم توی مطلبی راجع به تاریخچه انقلاب صنعتی، اشاره کردم که در ماجرای اختراع ماشین‌های نساجی، موجی از بیکاری در آسیا و آفریقا بوجود اومد و نهایتا این انقلاب باعث ایجاد مفهوم کشورهای توسعه یافته (اروپا/آمریکای شمالی) و درحال توسعه (آفریقا/آسیا و آمریکای جنوبی) شد.
بیکاری ناشی از رباتها هم، خیلی دور از ذهن نیست. همین الان خیلی از کارخونه‌ها بازوهای رباتیک رو جایگزین کارگرها کردند. در کشاورزی، رانندگی، تحویل کالا و خیلی از شغل‌های دیگه هم نقش این تکنولوژی‌‌ها پررنگ و پررنگتر شده.
اما اسامه اشاره‌ی ظریفی داره به اینکه، رباتها یا بطور کلی‌تر ماشین‌ها، در هر سطحی از هوشمندی (از یک ماشین لباسشویی تا یک ربات پیشرفته‌ی انسان‌نما) همه و همه فقط کارهای تکراری انسانها رو جایگزین خواهند کرد. و چه بسا فرصتهایی رو برای انسان بوجود میارن که بتونه برای کارهای 'غیرتکراری' و 'مهمتر' وقت اختصاص بده و نهایتا 'خلاقانه‌تر' و 'موثرتر' عمل کنه.
مثالی که خود اسامه می‌زنه این هست که:
«تا چندین سال پیش، کارهای حسابداری با دفاتر کاغذی انجام می‌شد و گاها روزها به جمع و تفریق کردن اعداد بصورت دستی میگذشت با کلی مراقبت و چک مجدد برای اینکه محاسبات بدون خطا انجام شوند، اما الان با وجود نرم‌افزارهای حسابداری بعید است کسی همچین کاری انجام دهد. تمام محاسبات، صدور فاکتور، گزارش ماهانه و کلی چیز دیگر در کسری از ثانیه انجام می‌شود.
حالا حسابدار به جای جمع و تفریق اعداد میتواند به مسایل دیگری فکر کند مثلا "آیا فلان هزینه ضروری بود؟"، "آیا می‌شود آنجا کمی صرفه‌جویی کرد؟" و خلاصه کلی تصمیمات "استراتژیک" که تا پیش از آن اصلا وقتی برایش وجود نداشت.»
پ. ن. من معتقدم مساله‌‌ی "توسعه‌ی فناوری" بقدری پیچیده و حیاتی هست که ما نیاز داریم راجع به عواقب و اثراتش بیشتر گفتگو کنیم. اسامه از منظر "خوش‌بینانه" نگاه میکنه و مثال‌ها و استدلال‌های قشنگی میاره، اما این دلیل نمیشه که ما نگاه "بدبینانه" رو کنار بگذاریم و نسبت به پیامدهاش بی‌تفاوت باشیم.
